Adıyaman Gücü Spor Küçük Erkekler Hentbol Şampiyonu Oldu

    Sözüne sadıktı Akif, hem de tescilli İnanmazsan bak şu kıssaya, bu onun temsili   Sözleşmişlerdi bir dostuyla falan zamanda diye Buluşalım, hasret giderelim geçmişten şimdiye   Ne var ki şiddetli bir tipi sarmıştı her yeri Durdurabileceğini sanmıştı kar, koca Akif’i   Giyinip çıktı sokağa, yolu uzun olsa da Mümin dediğin sözünde durur, caymaz asla   Rüzgâr cedelleşti Akif'le, nereye böyle ihtiyar Vazgeçiremedik seni yolundan ne ben, ne de kar   Bana engel değilsiniz dedi Akif, ne sen ne de kar Topla tüfekle de karşıma çıksanız vazgeçmem ben şu kadar   Varmıştı nihayet Akif dostunun evine Narince bastı kapısının ziline   Hizmetçi açtı kapıyı baktı Akif perişan Buyrun beyefendi ne istemiştiniz bu candan   Dostuma gelmiştim sözleşmiştik evvelden Ben sözümü tuttum kendisi çıktı mı evden   Hizmetçi üzülerek baktı ona iç geçirdi Dostunuz komşudadır misafirliğe gitti   Darılmıştı Akif hiddetlenmişti biraz İlet ona lafımı anlar belki beni biraz   Bilmez mi ki Akif sözünden asla caymaz Ancak ölüm yapar beni ‘sözünde durmaz’    

Editör: İsmail KAYA